هوشیاری در حدیث

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

  1. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "مثل دنیا همانند مار است... فریب خورده نادان به‌سوی آن میل می‌‌کند، و انسان عاقل زیرک از آن احتراز می‌‌نماید"[۱]؛
  2. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "چه بسیار روزه‌داری که از روزه‌اش تنها گرسنگی و تشنگی را نصیب برده است، و چه بسیار کسی که تمامی شب را به نماز ایستاده امّا از آن تنها شب زنده‌داری و خستگی را به‌دست آورده است؛ در این میان خواب و خور زیرکان و هوشیاران خوش است" [۲]؛
  3. از پیامبر اکرم (ص) سؤال شد: کدام یک از مؤمنان زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: "آنکه بیشتر از مرگ یاد کند و برای آن بیش از دیگران آماده باشد" [۳]؛
  4. از امیرمؤمنان (ع) سؤال شد: کدام یک از مردم زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: آن کس که پیشرفت و تعالی خود را از سقوطش بازشناسد، و به سوی تعالیش گام بردارد" [۴]؛
  5. بنابر آنچه در "غرر الحکم" آمده است، امیرمؤمنان (ع) فرمودند:
    1. زیرک کسی است که خود را بشناسد و اعمال خود را خالص سازد؛ [۵]
    2. زیرک کسی است که امروزش بهتر از دیروزش باشد؛[۶]
    3. زیرک کسی است که فضائل خود را زنده و تقویت، و رذائل خود را به‌واسطه نابود کردن خواستنی‌ها و هواهایش بمیراند؛[۷]
    4. زیرک کسی است که به دیگران نپردازد، امّا دائماً به حسابرسی از خویشتن بپردازد؛[۸]
    5. زیرک کسی است که زمام شهوت خویش را در دست داشته باشد"[۹]
  6. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "از فراست و خوش‌فهمی مؤمن برحذر باشید، که او به‌وسیله نور خداوند به وقایع و اشیاء می‌‌نگرد. امام باقر (ع) پس از نقل این سخن، این آیه را تلاوت فرمودند:  إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ [۱۰][۱۱]»[۱۲].

منابع

پانویس

  1. «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): مَثَلُ‌ الدُّنْيَا كَمَثَلِ‌ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ»؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۱۹.
  2. «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): كَمْ‌ مِنْ‌ صَائِمٍ‌ لَيْسَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ صِيَامِهِ‌ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ‌ وَ إِفْطَارُهُمْ‌»؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۴۵.
  3. «سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَيُّ الْمُؤْمِنِينَ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ أَشَدُّهُمْ لَهُ اسْتِعْدَاداً»؛ بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۶۶.
  4. «سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) أَيُّ النَّاسِ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ مَنْ أَبْصَرَ رُشْدَهُ مِنْ غَيِّهِ فَمَالَ إِلَى رُشْدِهِ‌»؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۳۷۸.
  5. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ عَرَفَ‌ نَفْسَهُ‌ وَ أَخْلَصَ‌ أَعْمَالَهُ‌»
  6. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ يَوْمُهُ‌ خَيْراً مِنْ أَمْسِهِ»
  7. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ مَنْ أَحْيَا فَضَائِلَهُ وَ أَمَاتَ‌ رَذَائِلَهُ‌ بِقَمْعِهِ‌ شَهْوَتَهُ‌ وَ هَوَاهُ‌»
  8. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ غَافِلًا عَنْ‌ غَيْرِهِ‌ وَ لِنَفْسِهِ كَثِيرَ التَّقَاضِي»
  9. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ مَلَكَ‌ عَنَانَ‌ شَهْوَتِهِ‌»}}
  10. «همانا در این (داستان) برای نشانه‌شناسان نشانه‌هاست» سوره حجر، آیه ۷۵.
  11. «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ‌ فَإِنَّهُ‌ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ‌ ثُمَّ تَلَا: إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ»؛ بحار الأنوار، ج۳۸، ص۷۹؛ ج۶۴، ص۷۴.
  12. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۳، ص ۱۷۹-۱۸۰.