زیارت عاشورا

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند[۱].

مقدمه

  • متن این زیارتنامه را امام باقر(ع) به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.[۲] محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر اهل بیت، بویژه امام حسین(ع) و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان پیامبر از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان شیعه و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر اهل بیت را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر تولی و تبری به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و برائت و ولایت و محبّت و عداوت شیعه، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط اهل بیت و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت اهل بیت است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۹۹.
  2. مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۹۹.