لا فتی إلا علی
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل لا فتی إلا علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- در جنگ احد، وقتی در یک مرحله مسلمانان شکست خوردند و یاران پیامبر پراکنده گشتند، علی(ع) با فداکاری بی‌نظیری به دفاع از پیامبر خدا و دفع هجوم مشرکان پرداخت. پیامبر اکرم(ص) نیز او را دعا کرد. ندایی از آسمان شنیده شد که صدای جبرئیل بود، چهارهزار فرشتۀ همراهش، می‌گفت: لا فتی الاّ علیّ و لا سیف إلاّ ذو الفقار[۱] در ادبیات، مسألۀ "لا فتی" و "ذوالفقار" فراوان مطرح شده و از فضایل امیر المؤمنین(ع) است[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «جوانمردی جز علی(ع) و شمشیری جز ذوالفقار نیست.» بحار الأنوار، ج ۲۰ ص ۱۰۵، کشف الغمّه، ج ۱ ص ۲۵۹، احقاق الحق، ج ۶ ص ۱۲ و ج ۱۶ ص ۴۱۱
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۵۱۸.