حضر
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
شهری است نزدیک تکریت، بین تکریت و موصل و فرات.[۱] بنای این شهر عظیم و باشکوه با معماری منحصر به فردش را به اساطرون بن أسیطرون جرمقی[۲] و به نقلی به ضیزن بن معاویه(جلهمه) جرمقانی یا قضاعی معروف به اساطرون[۳] نسبت داده‌اند. برخی نیز از «حضر» به عنوان قلعه‌ای بزرگ در کرانه فرات که در عظمت، چونان شهری بود، یاد کرده‌اند.[۴] این قصر(قلعه)، بنایی بود مستحکم، ساخته شده از سنگ‌های سخت بر کرانه رود عظیم (دریاچه) «ثرثار» در میانه دجله و فرات.[۵] از این قلعه که بنای آن را همزمان و معاصر با تأسیس شهرهای باستانی موصل و تکریت گفته‌اند، اکنون چیزی جز دیوارها و سقف‌های در حال ریزش باقی نمانده است. وجود این ویرانه‌ها حاکی از آن است که موقعیت حضر در شمال عراق، در جزیره فراتیه واقع بوده است. مورخین ضمن بیان قصه ای مشهور از حمله شاپور –پادشاه ایران- به این سرزمین در زمان پادشاهی ضیزن بن جلهمه قضاعی از این سرزمین و قلعه آن سخن گفته‌اند.[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۶۷-۲۶۸. «بکری»، «حضر» را مکانی در جبال تکریت بین دجله و فرات دانسته است. (بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۴۵۳)
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۶۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۶۸.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۷۱.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۶۸.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۷۱-۷۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۴۶-۵۰؛ مسکویه، تجارب الامم، ج۱، ص۱۴۴-۱۴۶.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۹۹.