حق اهل بیت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حق اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • امّت اسلامی بنا به آیات و روایات، نسبت به امامان معصوم(ع) و عترت پیامبر، تکالیف و وظایفی دارند. هم شناخت این حقوق ضروری است و هم ادای آنها و جز با این معرفت و ادا، رستگاری در کار نیست. پیامبر خدا(ص) فرمود: "لا ینتفع عبد بعمله إلاّ بمعرفته بحقّنا[۱] بخشی از این حقوق از این قرار است:
  1. معرفت این حجت‌های معصوم الهی.
  2. محبّت و مودّت نسبت به اهل بیت، که در قرآن نیز به عنوان اجر رسالت مطرح شده است.
  3. تمسّک به عترت پیامبر که روایات بسیاری دربارۀ آن آمده است.
  4. ولایت نسبت به امیر المؤمنین و خاندان رسول خدا(ص) و قبول سرپرستی و پیشوایی امامان.
  5. مقدم داشتن آنان بر دیگران در همۀ امور دینی و دنیوی و عبادی و سیاسی.
  6. اقتداکردن به آنان و تأسی جستن به آنان و ایشان را اسوه قرار دادن.
  7. فرمانبرداری و اطاعت از آنان.
  8. گرامی داشتن و اکرام و احترام نسبت به آنان، در حال حیاتشان و پس از وفاتشان.
  9. پرداخت حقوق مالی (خمس) به آنان.
  10. نیکی و احسان به آنان.
  11. درود و صلوات فرستادن بر آن خاندان پاک و افزودن "«آل محمّد" در صلوات بر "محمّد".
  12. ذکر و یادکرد آنان و فضایلشان.
  13. ذکر مصیبت‌ها و مظلومیت‌هایشان و گریستن بر آنان.
  14. زیارت امامان در حال حیات و زیارت قبورشان پس از وفات و شهادت‌شان.

دربارۀ هریک از این حقوق، روایات فراوان نقل شده است.[۲] به دو مورد از آنها اشاره می‌شود: پیامبر خدا(ص) فرمود: "تمسّکوا بطاعة أئمّتکم و لا تخالفوهم، فإنّ طاعتهم طاعة اللّه و إنّ معصیتهم معصیة اللّه"[۳] امیر المؤمنین(ع) در اشاره به دو حق طاعت و ولایت فرموده است: "لنا علی النّاس حقّ الطّاعة و الولایة و لهم من اللّه سبحانه حسن الجزاء"،[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «هیچ بنده‌ای از عمل خود بهره‌ای نمی‌برد مگر با شناختش نسبت به حق ما.» امالی، مفید، ص ۴۴ ح ۲
  2. ر. ک: اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۳۵۵ تا ۳۹۳
  3. «به اطاعت از امامانتان چنگ بزنید و با آنان مخالفت نکنید، چراکه اطاعت آنان فرمانبرداری از خداست و نافرمانی آنان نافرمانی خداوند است.» ر. ک: اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۳۶۹
  4. «برای ما برعهدۀ مردم حق اطاعت و ولایت است، برای آنان نیز از سوی خدا پاداش نیکوست.» غرر الحکم، ج ۵ ص ۱۲۹ ح ۷۶۲۸
  5. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۳۰.