ابوذؤیب هذلی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابوذؤیب هذلی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوذؤیب هذلی در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط ندارد| ابوذؤیب هذلی | |
|---|---|
 تصویر کهنی از مدینه | |
| نام کامل | ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابوذؤیب |
| از قبیله | بنی‌هذیل |
| از تیره | بنی‌مخزوم |
| پدر | خالد بن محرث هذلی مخضرمی |
| پسر | |
| خویشاوندان | مالک بن شویمر (پسرعمو) |
| محل زندگی | مدینه |
| درگذشت | ۲۷ هجری |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
| حضور در جنگ | |
آشنایی اجمالی
ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی در مدینه می‌‌زیست.[۱] شاعری فصیح از قوم بنی هذیل بود [۲] و زمان جاهلیت و اسلام را درک کرد.[۳] وی که در زمان وفات پیامبر اسلام (ص) به مدینه آمده بود، در سقیفه بنی ساعده شرکت جست و پس از اینکه اسلام اختیار کرد، با ابوبکر بیعت نمود.[۴] او می‌‌گوید که در مراسم نماز بر پیامبر اسلام (ص) و دفن آن بزرگوار شرکت داشتم.[۵]
ابوذؤیب تا زمان عثمان در قید حیات بود و در سال ۲۶هـ با لشکر عبدالله بن سعد به آفریقا رفت و در فتح آفریقا شرکت جست.[۶] برخی گویند که او در جنگ روم نیز شرکت کرد و در روم درگذشت.[۷] برخی گویند که او وقتی از آفریقا به مصر برمی گشت در راه مصر[۸] و در سال ۲۶ [۹] یا حدود ۲۷ه [۱۰] درگذشت و ابن زبیر او را به خاک سپرد.[۱۱] او دیوان شعری دارد.[۱۲] از جمله اشعارش، قصیده عینیه او در سوگ پنج پسرش که بر اثر طاعون در یک سال درگذشتند، می‌‌باشد [۱۳].[۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ معجم المؤلفین، ج4، ص ۱۳۱.
- ↑ الاعلام، ج2، ص ۳۲۵.
- ↑ الاغانی، ج6، ص ۲۶۴؛ الشعر و الشعراء، ص ۴۴۰.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج17، ص ۵۳.
- ↑ اسد الغابه، ج5، ص ۱۸۸.
- ↑ الاغانی، ج6، ص ۲۶۶؛ اسد الغابه، ج5، ص ۱۸۸.
- ↑ الاصابه، ج7، ص ۶۳.
- ↑ الکامل فی التاریخ، ج3، ص ۹۴.
- ↑ الاغانی، ج6، ص ۲۶۶.
- ↑ معجم المؤلفین، ج4، ص ۱۳۱.
- ↑ اسد الغابه، ج5، ص ۱۸۸.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج17، ص ۵۳؛ معجم المؤلفین، ج4، ص ۱۳۱.
- ↑ الاصابه، ج7، ص ۶۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۱۸ - ۳۱۹.