امنیت آبرو

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

اگر امنیت جانی نقش مهمی در ایجاد تحقق بسترهای سعادت دارد، بی‌گمان بخش دوم آن را امنیت شخصیتی تشکیل می‌‌دهد. انسان برای رسیدن به آرامش، افزون بر امنیت جانی نیازمند امنیت شخصیتی است. حفظ آبروی مردم از مهمترین حوزه‌هایی است که امنیت در آن معنا و مفهوم پیدا می‌‌کند. بدون حضور این بخش عمده نمی‌توان از وجود امنیت سخن گفت و مدعی حضور آن در جامعه‌ای بود. قرآن برای تأمین این بخش نیز دستورهای سخت و شدید همراه با راهکارهایی برای تأمین و حفظ آن داده است که از آن جمله حفظ آبروی افراد محترم و جرم شماری تمسخر و غیبت و تهمت است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. سوره حجرات، آیات ۱۱ و ۱۲.
  2. منصوری، خلیل، نقش امنیت در نهضت حسینی.