هدایت امام

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام است. هدایت امام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: هدایت امام در حدیث - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

کتمان ولایت اهل بیت (ع) به منزله کتمان هدایت الهی است.

1. «عن أبی عبدالله فی قوله تعالی: إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ فی علیٍّ».
2. «عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع)‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا... يَعْنِي بِذَلِكَ‏ نَحْنُ‏ وَ اللَّهُ‏ الْمُسْتَعانُ‏».

توضیح آنکه: در این آیه، خداوند کتمان کنندگان آیات الهی را لعنت نموده است. با توجه به آنکه کتمان رسالت رسول خدا (ص) و یا آیات قرآن، به دلیل شدت ظهوری که دارد، اولاً امر مشکلی است، بنابراین کسی از مسلمانان جرأت چنین کاری را نداشت و ثانیاً، چون ولایت باطن رسالت است، کتمان آن به منزله گرفتن روح بالندگی و حیات از مقام رسالت رسول خدا (ص) است؛ لذا در روایات، ولایت نازل منزله کتمان آیات قرآن و هدایت الهی بیان شده است.

منابع

1. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴