بنی‌سلهم

مقدمه

بنی سَلهم^[۱] - که در آثار برخی نسب‌شناسان «سِلهِم» قرائت شده است - ^[۲] از شاخه‌های قبیله بنی مراد مذحج^[۳] و از نسل سلهم بن نمرة بن ناجیة بن مراد به شمار رفته‌اند^[۴]. این نسب، در برخی منابع با حذف نام «نمره» در سلسله نسب این قوم، «سلهم بن ناجیة بن مراد» خوانده شده است^[۵]. در کنار طایفه سلهم بن نمرة بن ناجیة بن مراد برخی منابع از سلهم بن حکم بن سعد العشیره هم به عنوان یکی از طوایف مذحج نام بردند^[۶]. این در حالی است که بسیاری از منابع هم تنها به ذکر یکی از این دو طایفه بسنده کرده‌اند^[۷]. این امر، این احتمال را که از دیدگاه ایشان، تنها، یکی از این دو عناوین صحیح است را تقویت می‌کند.

سلهمی‌ها در فتوحات مصر نقش مؤثری داشتند^[۸] و پس از فتح این سرزمین در مناطقی از آن از جمله در شرق فسطاط و نزدیک حصن [بابلیون]^[۹] و صعید^[۱۰]سکونت گزیدند. گفته شده که آنان در مصر، خطّه‌ای خاص خود داشتند^[۱۱] و این خطه بین محدوده اختصاصی بنی عامر و بنی غطیف و قبایل مراد و بین صحرا واقع بود^[۱۲]. بنی سلهم در مصر مسجدی مختص به خود داشتند^[۱۳]. از شخصیت‌های نامی بسیار این طایفه می‌توان از مالک بن قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی و پدرش قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی - از حاضران در فتح مصر -^[۱۴]، عمار بن سعد سلهمی^[۱۵] و پسرش عبدالکریم بن عمار بن سعد سلهمی^[۱۶]، حجاج بن زبّان^[۱۷] و احمد بن زبان^[۱۸] - از موالیان بنی سهلم - جملگی از محدثین و راویان اهل سنت یاد کرد.^[۱۹]

منابع

حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

پانویس

↑ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۰.
↑ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۳۸.
↑ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۰؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۲، ص۱۳۱.
↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۶۲؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.
↑ ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ج۱، ص۶۹. نیز ر.ک: ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۰۱؛ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۳۸ و ج۳، ص۱۱۹۳.
↑ من باب نمونه ر.ک: قلقشندی، نهایة الارب فی معرفه انساب العرب، ج۱، ص۳۳۲-۴۳۳؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶؛ سیوطی، لب اللباب فی تحریر الانساب، ص۱۳۹.
↑ ر.ک: ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.
↑ ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۷-۲۲۸؛
↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.
↑ محمد عبد القادر بامطرف، الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۲، ص۵۳۳.
↑ ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۴ و۲۲۷-۲۲۸؛
↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.
↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۷؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۸۴-۲۸۵؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.
↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۲۳؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.
↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.
↑ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱.
↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[1] سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۰.

[2] کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۳۸.

[3] سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۰؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۲، ص۱۳۱.

[4] ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.

[5] ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۶۲؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.

[6] ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ج۱، ص۶۹. نیز ر.ک: ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۰۱؛ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۳۸ و ج۳، ص۱۱۹۳.

[7] من باب نمونه ر.ک: قلقشندی، نهایة الارب فی معرفه انساب العرب، ج۱، ص۳۳۲-۴۳۳؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶؛ سیوطی، لب اللباب فی تحریر الانساب، ص۱۳۹.

[8] ر.ک: ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.

[9] ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۷-۲۲۸؛

[10] ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.

[11] محمد عبد القادر بامطرف، الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۲، ص۵۳۳.

[12] ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۴ و۲۲۷-۲۲۸؛

[13] ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.

[14] ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.

[15] بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۷؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۸۴-۲۸۵؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.

[16] ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۲۳؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.

[17] ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.

[18] ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱.

[19] حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]