حنیف

حنیف از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حنیف در قرآن - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

حنیف یعنی کسی که از باطل و گمراهی به حق و هدایت تمایل دارد و جویای راه درست است. قرآن کریم، حضرت ابراهیم را حنیف و پیروان آیین یکتاپرستی را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به حج می‌رفتند و به آداب و آیین حضرت ابراهیم پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. دین پیامبر خدا (ص) را نیز پیش از آنکه به پیامبری مبعوث گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن حضرت به آیین یکتاپرستی ابراهیم خلیل و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در قرآن کریم نیز برای دین حق و درست و مطابق با فطرت، صفت حنیف ذکر شده است: ﴿فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...﴾؛ ﴿مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾ .

منابع

1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی