بنی ذهل بن مالک
مقدمه
این قوم از طوایف قبیله بنی جعفی‌اند که نسب از ناجیة بن مالک بن حریم بن جعفی می‌برند[۱]. ذهل فرزندی به نام معاویه داشت که از طریق او، نسل وی در زمین توسعه یافت[۲]. بنی ذهل همراه با بنی اعمام خود بنی ناجیه و بنی سلسله، در حیره سکونت داشتند[۳]. به نظر می‌رسد این دسته از جعفی‌ها، جزء آن گروه از جعفی‌هایی باشند که اندکی پیش از اسلام و در زمان حکمرانی حمیریان بر یمن، از سرزمین آباء و اجدادی خود به حیره و مناطق فرات و انبار کوچیدند و در این مناطق ساکن شدند. این گروه از مردم جعفی به «اعراب ضاحیه»، شهرت داشتند[۴]. آنان پس از ورود به این منطقه، به جهت مجاورت با نصرانی‌ها، به تدریج به دین مسیحیان در آمدند[۵]. از حضور بنی ذهل بن مالک در وقایع و حوادث پیش از اسلام و بعد از آن خبر چندانی در دست نیست. اما از مهمترین اخبار دوران اسلامی این قوم می‌توان به حضور برخی از آنان در جنگ جمل و صفین و همراهی با امیرالمؤمنین(ع) اشاره کرد[۶]. از رجال مشهور این قوم هم می‌توان از شریة بن عبد بن کلیب بن خولی بن ربیعة بن عوف بن معاویه از بزرگان و معمرین بنی ناجیه[۷]، و حارث بن حیان بن ربیعة بن عوف بن معاویة بن ذهل از اصحاب و یاران امیرالمؤمنین(ع) و از شرکت‌کنندگان در نبردهای جمل و صفین یاد کرد[۸].[۹]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۶.
- ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری، ج۱، ص۶۱۲.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۶.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۷. برخی دیگر از منابع از او با نام شریة بن عبدالله (شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ص۵۶۲) و بعضی دیگر با نام شریة بن عبید بن قلیب (ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۱۰) یاد کردند.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.