عبدالله بن غالب اسدی کوفی
آشنایی اجمالی
ابوعلی عبدالله بن غالب اسدی کوفی از مردمان کوفه بود[۱] و در زمره اصحاب امام باقر، امام صادق و امام کاظم(ع) به شمار می‌‌رفت[۲] و از آن بزرگواران روایت کرده است.[۳] همچنین از محدثانی مانند پدرش غالب، جابر بن یزید، سعد اسکاف و ثابت ابومقدام روایاتی نقل کرده است.[۴] وی از محدثان مورد اعتماد امامیه بود و علاوه بر آن، فقیهی صاحب نام و شاعری برجسته به شمار می‌‌رفت.[۵] کسانی چون حسن بن محبوب[۶] و جمیل بن صالح[۷] از وی روایت کرده‌اند. بنابر روایتی که در رجال طوسی و کشّی آمده، ایشان مورد عنایت امام صادق(ع) بوده و آن حضرت درباره او فرموده: عبدالله از کسانی است که فرشته‌ای اشعار را به او القا می‌‌کند و من آن فرشته را می‌‌شناسم.[۸] در روایت دیگری از او نقل شده است که روزی بر امام صادق(ع) وارد شد و مرثیه‌ای در باب سیدالشهدا(ع) را خدمت حضرت خواند و حضرت را منقلب ساخت.[۹] آثار وی کتاب الحدیث[۱۰] و دیوان شعر می‌‌باشد[۱۱].[۱۲]
جستارهای وابسته
- غالب اسدی کوفی (پدر)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال البرقی ۱۷.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۱ و۲۲۷ رجال ابن داوود ۲۰۹.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۴ خلاصة الاقوال ۱۰۴.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۱۰/۲۷۴.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۴ التحریر الطاووسی ۳۳۰.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۴.
- ↑ الکافی ۲/۲۳۰.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۱ اختیار معرفة الرجال ۳۳۹.
- ↑ بحارالانوار ۴۴/۲۸۶.
- ↑ الذریعه ۶/۳۴۵.
- ↑ الذریعه ۹/۶۹۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۷.