جمیل بن صالح اسدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از جمیل بن صالح)

آشنایی اجمالی

جمیل بن صالح أسدی کوفی ربعی از اصحاب امام جعفر صادق[۱] و امام کاظم(ع)[۲] بود و از آن دو بزرگوار روایت کرده است.[۳] از محدثانی چون ابوبصیر و ابوخالد کابلی نیز روایاتی نقل کرده است.[۴] محدثانی چون محمد بن ابی عمیر و حسن بن محبوب از وی روایت کرده‌اند. جمیل از راویان شیعه، فردی مورد اعتماد و موجّه بود.[۵] وی دارای اصل[۶] می‌‌باشد که از آن به کتاب الحدیث تعبیر کرده‌اند.[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۱۶۳ رجال البرقی ۴۱.
  2. رجال ابن داوود ۹۲ جامع الرواة ۱/۱۶۷.
  3. رجال النجاشی ۱/۳۱۱ خلاصة الاقوال ۳۴.
  4. معجم رجال الحدیث ۴/۱۵۸.
  5. رجال النجاشی ۱/۳۱۲ تنقیح المقال ۱/۲۳۲.
  6. معالم العلماء ۳۲ الفهرست (طوسی) ۴۴.
  7. الذریعه ۶/۳۱۹.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۳۱.