راضی عباسی

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۸ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الراضی بالله(۳۲۲-۳۲۹ق)

ابوالعباس احمد بن مقتدر پس از خلع قاهر با حمایت سرداران ترک و غلامان ساجی به خلافت رسید و لقب الراضی بالله یافت[۱]. راضی مردی بی‌سیاست بود و در نتیجه اقدامات بی‌حاصل او، زمینه بهتری برای قدرت نمایی و رقابت مدعیان قدرت به وجود آمد؛ مدعیان بسیاری که هر کدام بر ناحیه‌ای در اطراف بغداد دست یافته و خواستار به دست آوردن مقامات لشکری و کشوری در مرکز خلافت بودند؛ آل زیار، آل بویه، آل حمدان، آل إخشید و آل برید عده‌ای از این رقیبان بودند که در اوایل قرن چهارم به صحنه مبارزات سیاسی، اجتماعی و نظامی گام نهادند و برای رسیدن به این مقصود، رقابتی سخت را آغاز کردند.[۲].

زیاریان

آغاز دوران امیرالامرایی

منابع

پانویس