ادب فنای مقربان ج۲ (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
این کتاب، جلد دوم از مجموعهٔ نه جلدی ادب فنای مقربان است و با بهره‌گیری از آیات قرآن و روایات اهل‌بیت (ع)، به تبیین و تفسیر زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر عبدالله جوادی آملی با همکاری قنبر علی صمدی و احسان ابراهیمی است و انتشار آن بر عهدهٔ نشر اسراء بوده است.[۱]
| ادب فنای مقربان ج۲ | |
|---|---|
 | |
| از مجموعه | [[ ادب فنای مقربان (کتاب)| ادب فنای مقربان]][[رده:مجموعه کتاب ادب فنای مقربان]] |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | شرح زیارت جامعه کبیره |
| نویسنده | عبدالله جوادی آملی |
| تحقیق یا تدوین | قنبر علی صمدی و احسان ابراهیمی |
| موضوع | زیارت جامعه کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات نشر اسراء|انتشارات نشر اسراء]][[رده:انتشارات نشر اسراء]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | اولین چاپ: ۱۳۸۳، آخرین چاپ: ۱۳۹۱ ش |
| شابک | ۳-۸۸-۵۹۸۴-۹۶۴-۹۷۸ |
| شماره ملی | م۸۱-۱۷۴۴۹ |
دربارهٔ کتاب
مؤلف ضمن شرح فراز‌های دیگری از این زیارت، با استناد به آیات، روایات و نیز اقوال عارفان و سالکان، معارف و مفاهیم مرتبط با امامت و ولایت را بیان می‌کند. [۱]
فهرست کتاب
- و ذوی النهی و أولی الحجی؛
- و کهف الوری؛
- و ورثة الأنبیاء؛
- و المثل الأعلی؛
- و الدعوة الحسنی؛
- و حجج الله علی أهل الدنیا و الاخرة و رحمة الله و برکاته؛
- السلام علی محالّ معرفة الله؛
- و مساکن برکة الله؛
- و معادن حکمة الله؛
- و حفظة سر‌ّ الله؛
- و حملة کتاب الله؛
- و أوصیاء نبي الله؛
- و ذریة رسول الله؛
- صلی الله علیه و آله و رحمة الله و برکاته؛
- السلام علی الدعاة الی الله؛
- و الأدلاء علی مرضات الله؛
- و المستقرین في أمر الله؛
- و التامین في محبة الله؛
- و المخلصین في توحید الله؛
- و المظهرین لأمر الله؛
- و عباده المکرمین الذین لا یسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون و رحمة الله و برکاته؛
- فهرست‌ها.[۲]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محی‌الدین الهی قمشه‌ای، محمد حسین فاضل تونی، سید محمد حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و سید محمد حسین طباطبایی فرا گرفت. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی نیز اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی و مجلس خبرگان رهبری (دور اول و دوم) از جمله فعالیت‌های او است.[۳]
او بیش از ۱۰۰ جلد کتاب به رشتهٔ تحریر درآورده است و علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه به تبیین رشته‌های گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است. تسنیم، ادب قضا در اسلام، اسلام و محیط زیست (به زبان فارسی و انگلیسی)، دین شناسی، سرچشمهٔ اندیشه، منزلت عقل در هندسهٔ معرفت دینی، الحیاة العرفانیة للإمام علی، الوحی و النبوة، امام مهدی (ع) وجود موعود، انسان از آغاز تا انجام، بر بال اعتکاف، پیامبر رحمت، انتظار بشر از دین، تبیین براهین ثبات خدا، تجلی ولایت، تحریر ایقاظ النائمین، تفسیر انسان به انسان، توحید در قرآن، رحیق مختوم (شرح اسفار)، آفاق اندیشه، أسرار الصلوة، الحماسه و العرفان، زن در آیینهٔ جلال و جمال (به زبان فارسی و عربی) و همتایی قرآن و اهل‌بیت برخی از آثار وی است.[۴]