الگوی تربیتی پیامبر اعظم (مقاله)
الگوی تربیتی پیامبر اعظم(ص) عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی که به شیوه و روش تربیتی پیامبر اعظم(ص) می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۰ صفحه‌ای به قلم ابوالفضل روحی نگاشته شده و در ماهنامه معرفت (شماره ۱۱۰، بهمن ۱۳۸۵) انتشار یافته است.[۱]
| الگوی تربیتی پیامبر اعظم(ص) | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی ترویجی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | ابوالفضل روحی |
| موضوع | سیره تربیتی، تربیت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | ماهنامه معرفت |
| وابسته به | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | بهمن ۱۳۸۵ |
| شماره | ۱۱۰ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیدهٔ مقاله
نویسنده در این مقاله می‌نویسد:« بشر در رفتار فردی و اجتماعی خود، همیشه از الگوهایی پیروی می‌کند. این الگوها گاه به دلیل برخورداری از ویژگی‌هایی ارزنده می‌توانند راهنمای خوبی فراروی زندگی انسان‌ها باشند. اما در این میان، گاهی برخی افراد به دلیل اشتباه در الگوبرداری، دچار انحرافات و کج‌روی در زندگی می‌شوند. با بررسی ابعاد گوناگون زندگی پیامبر گرامی(ص) و با توجه به کمال، جامعیت و جهان شمولی دین اسلام، می‌توان ادعا کرد: اگر کسانی در زندگی خود به دنبال الگویی مطمئن باشند، نمی‌توانند الگویی مناسب‌تر از پیامبر اعظم(ص) برای زندگی خود بیابند. این الگو می‌تواند ما را برای دست‌یابی به حیات طیبه در رفتارهای فردی و اجتماعی رهنمون شود و الگوی تربیتی بی‌بدیلی به شمار آید. این نوشتار تلاش کرده است هرچند به اختصار با استفاده از منابع اصیل اسلامی، شیوه تربیتی پیامبر اعظم(ص) را ارائه دهد»[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- فرهنگ اعراب جاهلی پیش از اسلام؛
- دلایل موفقیت پیامبر(ص) در تربیت؛
- ویژگی‌های اخلاقی پیامبر(ص) در خانه؛
- تشکیل خانواده؛
- اهتمام به کارهای خانه؛
- رعایت عدالت؛
- تأمین نیازهای خانواده؛
- خوش خلقی؛
- برخورد با کودکان؛
- ویژگی‌های اخلاقی پیامبر(ص) در بیرون از خانه؛
- احترام به دیگران؛
- مدارا با دیگران به ویژه خدمت گزاران؛
- احوال پرسی از دوستان؛
- توجه به نیازهای مردم؛
- رعایت تواضع و فروتنی؛
- گذاشت از خطاهای دیگران؛
- همراهی با فقرا؛
- نتیجه‌گیری؛
- منابع و مآخذ.[۱]
درباره پدیدآورنده
آقای دکتر ابوالفضل روحی (متولد ۱۳۵۲ش، اراک)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری فلسفه تطبیقی به اتمام رساند. همکاری با مؤسسه امام خمینی و مرکز فرهنگ و معارف قرآن؛ مدیریت گروه ادیان و کلام دایرةالمعارف قرآن کریم؛ عضویت در هیئت تحریریه مجله طرح ولایت و سردبیری آن و عضو پژوهشی مجموعه نوآوری‌های روشنفکران ایران از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌های دانشجویان نیز مشغول است و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «ادریس»، «مبانی کلامی حجیت اهل بیت»، « ایمان»، «ایمان و تجربه دینی» و «پلورالیسم دینی» برخی از این آثار است.[۲].