ایوب
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
مقدمه
- از پیامبران الهی از نسل حضرت اسحاق که مادرش دختر حضرت لوط بود. او را رومی یا عرب تبار گفتهاند که در جنوب فلسطین میزیست. دارای فرزندان و اموال فراوانی بود، امّا خداوند همه را از او گرفت و به انواع گرفتاریها، رنجها و بیماریها مبتلایش ساخت، امّا در همه آن بلاها که جنبه امتحان داشت، صبور بود و ایمان و توکّل خود را از دست نداد و شکایت نکرد و پیوسته خدارا شکر میکرد. سرانجام خداوند جوانی و جمال و تندرستی را به او برگرداند، تا دوباره به هدایت مردم بپردازد.
- قرآن کریم بارها از او و صبر و عبادتش یاد کرده است﴿وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ﴾[۱].
- "صبر ایّوب" مَثلی است که برای تحمّل و بردباری بسیار بیان میشود[۲].
منابع
پانویس
- ↑ و دستهای گیاه در کف بگیر و با آن (یکبار همسرت را) بزن و سوگند مشکن؛ به راستی ما او را شکیبا یافتیم. نیکو بنده بود که اهل بازگشت (و توبه) بود؛ سوره ص، آیه: ۴۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۴۱.