تبعیت از اهل بیت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تفاوت اطاعت و تبعیت

  1. تفاوت اطاعت و تبعیت در این است که تبعیت میوۀ محبت و اطاعت میوۀ عقل و تعقل است. محبت در اطاعت دخالت دارد ولی در روایتی از رسول اکرم(ص) وارد شده است: «العقل طاعة الله و العاقل من یطاع الله» عقل اطاعت خداست و عاقل کسی است که مطیع خدا باشد[۱].

کسانی که محبت خدا را دارند تعقیب می‌‌کنند. تبعیت یعنی شکل محبوب شدن و تابع کسی است که مثل محبوب راه می‌‌رود. حرف می‌‌زند، می‌‌خورد، می‌‌پوشد و مثل او تفکر می‌‌کند[۲].

  1. تبعیت، به معنای پیروی کردن، همراهی کردن، دنباله‌روی و پشت سر کسی رفتن است؛ مثلاً معنای تَبع علیٌ محمداً این است که علی پشت سر محمد راه رفت و حرکت کرد. و «المصلی تَبَعٌ لأمامه»؛ یعنی نمازگزار، تابع و پیرو امام جماعت خود است، اما واژة «اطاعت» به معنای فرمانبرداری و انجام عمل برطبق امر، حکم و دستور دیگری است. بنابراین، تبعیت مربوط به پیروی کردن و دنباله‌روی از اعمال، گفتار و راه و روش دیگران است، اما اطاعت مربوط به فرمانبرداری از اوامر، نواهی، دستورات و فرامین است[۳].
  2. در تفاوت اطاعت با «اِتّباع» و «اجابت» گفته‌اند:اطاعت فرمانبری از موجودی برتر است، در حالی‌که اِتّباع، مطلق پیروی با فرمان یا بدون ‌فرمان، و اجابت، پذیرش درخواست موجود زیر دست است[۴].[۵]

پانویس

  1. در منابع شیعی نیست.
  2. حجت الاسلام علی علی محمدی؛ وبلاگ پاتوق شیشهای.
  3. دفتر پاسخ به پرسشهای قرآنی مرکز آموزش تخصصی تفسیر و علوم قرآن حوزه علمیه قم.
  4. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۱، ص‌۳۷۷، «تبع».
  5. ویکی فقه.