علم غیب (پایان‌نامه)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
علم غیب پایان‌نامه‌ای است که به موضوع امامت می‌پردازد و به بحث علم امام - به ویژه علم غیب امام نگاه تخصصی‌تری دارد. این پایان‌نامه توسط آقای جواد رقوی نگاشته و در دانشگاه علوم اسلامی رضوی دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای عزیزالله فیاض صابری و استاد مشاور آن آقای محمد هادی معرفت است.[۱]
| علم غیب | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| پژوهشگر | جواد رقوی (ایران) |
| استاد راهنما | عزیزالله فیاض صابری (ایران) |
| موضوع | علم امام، علم غیب امام |
| مذهب | شیعه |
| سال دفاع | ۱۳۸۲ |
| تعداد صفحات | ۱۲۴ |
| وبگاه معرف | پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایران داک) |
چکیده پایان‌نامه
- پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: « این رساله تحقیقی است که به منظور تبیین معنا و مفهوم علم غیب و تعیین مصادیق آن با نگاهی درون دینی و بر اساس آیات و روایات انجام گرفته است».
- پژوهشگر این پایان‌نامه، در شش فصل به بررسی علم غیب پرداخته است . در فصل نخست به مفهوم شناسی مفردات موضوع رساله و بیان اقسام غیب پرداخته شده و در فصل دوم علم غیب تعریف شده و در فصل سوم دو قسم عالم به غیب بالذات و عالم به غیب به علم مستفاد و فیضی مورد بحث قرار گرفته است. *نویسنده در فصل چهارم با استناد به آیات و روایات، مصادیق غیب را بر شمرده و در فصل پنجم راه‌های آگاهی بر غیب را بررسی نموده و در فصل آخر پیرامون علم غیب پیامبر اکرم(ص)و ائمه(ع) به بحث پرداخته و به پیامدهای اثبات و عدم اثبات علم غیب برای آنها اشاره نموده است[۱].
فهرست پایان‌نامه
- مقدمه؛
- فصل اول: بررسی مفردات بحث؛
- معنای لغوی علم؛
- معنای اصطلاحی علم؛
- معنای لغوی غیب؛
- معنای غیب در قرآن؛
- نسبیت غیب؛
- اقسام غیب؛
- تقسیم غیب مضاف؛
- فصل دوم: علم غیب؛
- بیان دو دیدگاه در تعریف علم غیب؛
- گستره علم غیب طبق تعاریف مذکور؛
- بررسی آراء اهل سنت درباره علم غیب؛
- بررسی آراء علماء شیعه درباره علم غیب؛
- بررسی دو دیدگاه در تعریف علم غیب؛
- تکمیل دیدگاه اول و تعریف پیشنهادی برای علم غیب؛
- تقسیم علم غیب؛
- فصل سوم: عالم به غیب (دانای به غیب)
- توضیحی درباره عالم به غیب؛
- عالم به غیب در آیات؛
- عالم به غیب در روایات؛
- بررسی دو دسته از آیات و روایات؛
- جمع دو دسته از آیات و روایات؛
- تقسیم عالم به غیب؛
- اقوال تنی چند از بزرگان درباره امکان عالم به غیب به علم فیضی و مستفاد؛
- مصادیق عالم به غیب به علم فیضی و مستفاد؛
- آیا اجنه غیب می دانند؟؛
- سخنی درباره کاهنان و عرافان؛
- فصل چهارم: معلوم به غیب یا مصادیق غیب؛
- توضیح معنای مصادیق غیب؛
- اقسام مصادیق غیب؛
- مصادیق غیب مطلق؛
- مصادیق غیب ماوراء طبیعت؛
- مصادیق غیب در قلمرو عالم طبیعت؛
- فصل پنجم: راه‌های آگاهی بر غیب؛
- وحی؛
- وحی در قرآن؛
- الهام؛
- کشف و شهود؛
- آیا برهان می‌تواند راه آگاهی بر غیب باشد؟؛
- فصل ششم: علم غیب پیامبر (ص) و ائمه (ع)؛
- پیامبر (ص) و ائمه (ع) و علم غیب؛
- بهره مندی پیامبر (ص) و ائمه (ع) از علم غیب در قرآن؛
- بهره مندی پیامبر (ص) و ائمه (ع) از علم غیب در روایات؛
- سخن برخی بزرگان در علم غیب پیامبر (ص) و ائمه (ع)؛
- گستره و محدوده علم ائمه معصومین (ع)؛
- شبهاتی پیرامون علم غیب پیامبر و ائمه (ع)؛
- پاسخ از شبهات؛
- فهرست منابع و مآخذ.[۲]
درباره پدیدآورندگان
-
محمد هادی معرفت
(استاد مشاور) -
عزیزالله فیاض صابری
(استاد راهنما) -
جواد رقوی
(پژوهشگر)
- در مورد پژوهشگر این پایان‌نامه اطلاعاتی در دست نیست.
- در مورد استاد راهنمای این پایان‌نامه اطلاعاتی در دست نیست.
- استاد مشاور این پایان‌نامه آیت الله محمد هادی معرفت (متولد ۱۳۰۹ش، کربلا و متوفای ۱۳۸۵ش، قم)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید سعید تنکابنی، سید محمد شیرازی، محمد رضا جرقویی اصفهانی، یوسف بیارجمندی خراسانی و محمد حسین مازندرانی به اتمام رساند. مؤسس ماهنامه أجوبة المسائل الدینیه و عضو جامعه مدرسین ازجمله فعالیت‌های وی است او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه، چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «اهل‌البیت (ع) و القرآن الکریم»، «روش‌شناسی تفسیری پیامبر اعظم (ص)»، «حکومت اسلامی بر اساس دین»، «امام علی (ع) و حقوق متقابل مردم و حکومت» و «امام حسین (ع) پیروز میدان نبرد» برخی از این آثار است.[۳]
استخراج مقاله از پایان‌نامه
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.
چاپ پایان‌نامه به صورت کتاب
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.