جبی در فقه سیاسی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جبی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- جلب و جمع شدن به دور چیزی[۱]، جمع و ارسال کردن [۲]. در اصل به معنای جمع چیزی و تجمّع[۳].
- مفهوم جبی جمع شدنی است که جلب توجه و جذابیت نیز در آن تجمع نقش دارد؛ لذا به حفره و چاله‌ای که آب باران در آن جمع می‌شود و در بیابان‌ها شترها از آن سیراب می‌شوند، "الجبا" گفته می‌شود[۴].
- ﴿أَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ﴾[۵].
- بنابر این آیه شریفه، امنیت حرم الهی علت جذب و تجمّع سرمایه و منافع مختلف برای مردم آن سرزمین است[۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۵۲.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۲.
- ↑ «آیا ما به آنان در حرمی امن جایگاه ندادیم که فرآورده‌های هر چیز را که رزقی از نزد ماست به سوی آن می‌آورند؟» سوره قصص، آیه ۵۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۶.