شقوق

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

شقوق به معنای ناحیه‌ها. نام یکی از منزل‌گاه‌های میان مکّه و کوفه. این محل نزدیک کوفه و متعلّق به بنی اسد بوده و برکۀ آب و چاهی داشته که محل فرود آمدن کاروان‌ها بوده است.

مقدمه

در این محل، سید الشهدا(ع) با مردی از اهل کوفه بر خورد که از آن شهر می‌آمد. اوضاع کوفه را از او پرسید. وقتی شنید که مردم بر ضدّ او اجتماع کرده‌اند، اشعاری خواند که با این مطلع آغاز می‌شود: «فان تکن الدّنیا تعدّ نفیسه فدار ثواب الله اعلی و انبل».

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا