ام هیثم بنت الاسود النخعیه
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی از تابعین اصحاب و زنی شاعر و با فضیلت و از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) و محبین خاندان پیامبر(ص) بود. او همان کسی است که وقتی ابن ملجم مرادی با شمشیر امام حسن مجتبی(ع) به جهنم واصل شد و قصاص ضربتی که به امیرالمؤمنین(ع) زد را در همین دنیا چشید، أمّ هیثم جسد نحس او را در آتش سوزاند، و شعری هم در رثای امیرالمؤمنین(ع) سرود.[۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۸۶-۱۴۸۷.