امام مبین در حدیث
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مبین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
روایات و "امام مبین"
- دربارۀ امام مبین روایات مختلفی وارد شده است که برخی از آنها امام مبین را بر امیرالمؤمنین(علیه السلام) تطبیق کرده اند[۱] مانند:
- امام باقر(علیه السلام) فرمودند:[۲] «وقتی آیۀ «وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ» نازل گشت، دو تن برخاسته پرسیدند: ای رسول خدا آن تورات است؟ فرمود: نه. پرسیدند: انجیل است؟ فرمود: نه. پرسیدند: قرآن است؟ فرمود: نه. در این هنگام امیرالمؤمنین(علیه السلام) تشریف آوردند. پس رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: او، این است، همانا او امامی است که خداوند تبارک و تعالی علم همه چیز را در او احصاء فرموده است.»[۳]
- در خطبه غدیریه نیز رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:[۴] «ای مردم، هیچ علمی نیست مگر آنکه خداوند در من احصاء نموده است و همه علم من در امام متقیان احصاء شده و هیچ علمی نیست مگر آنکه من به علی آموختم و او امام مبین است.»[۵]
- عمار بن یاسر می گوید: در یکی از جنگ ها با امیرالمؤمنین(علیه السلام) بودم که به سرزمین مورچگان رسیدیم، آن زمین پر از مورچه بود، گفتم: یا امیرالمؤمنین(علیه السلام) فکر می‌کنی از خلق خداوند کسی هست که تعداد این مورچه ها را بداند؟ حضرت فرمود: «آری ای عمار، من مردی را می‌شناسم که تعداد آنها را می‌داند، و می‌داند چند عدد از آنها نر و چند عدد از آنها ماده است! گفتم: کیست؟ فرمود: ای عمار آیا در سوره یس نخوانده‌ای: «وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ» عرض کردم: آری ای مولای من، خوانده‌ام. فرمود: منم آن امام مبین.»[۶]
- امام صادق(علیه السلام) می‌فرمودند: «من می‌دانم هر آنچه را که در آسمان ها و زمین است و می‌دانم هر آنچه را که در بهشت و جهنّم است؛ و می‌دانم آنچه را که بوده و خواهد بود»؛ سپس مکثی کرد و مشاهده نمود که این سخن بر شنوندگان بزرگ جلوه کرده است؛ لذا فرمودند: «من این امور را از کتاب خدا دانسته‌ام؛ خدای عزّ و جلّ فرموده که در آن است بیان هر چیزی.» باز فرمودند: «خداوند متعال می‌فرماید: «وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِي السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ»[۷] سپس فرمود: «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا»[۸] و ما هستیم آن برگزیدگان خدا که این کتاب را به میراث به ما داده است که در آن است بیان هر چیزی.»[۹]
پانویس
- ↑ ر.ک. ربانی گلپایگانی، علی، وحی نبوی، ص 207 ـ 208؛ شریعتمدار جزایری، سید نورالدین، امام حسین و علم به شهادت، ص 11؛ رضوی، سید محمد، صدری ارحامی، هدی، معناشناسی واژه کتاب و رابطۀ آن با قرآن، ص 80 ـ 81
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، امالی، ص 170
- ↑ ر.ک. بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل، کتاب و سنت، ص 131 و 132؛ نجفی یزدی، سید محمد، پیشگویی های امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(علیه السلام)، ص 26 و 27
- ↑ طبرسی، احمد بن علی، احتجاج، ج 1، ص 60: «مَعَاشِرَ النَّاسِ مَا مِنْ عِلْمٍ إِلَّا وَ قَدْ أَحْصَاهُ اللَّهُ فِيَ وَ كُلُ عِلْمٍ عَلِمْتُ فَقَدْ أَحْصَيْتُهُ فِي إِمَامِ الْمُتَّقِينَ وَ مَا مِنْ عِلْمٍ إِلَّا عَلَّمْتُهُ عَلِيّاً وَ هُوَ الْإِمَامُ الْمُبِين»
- ↑ ر.ک. بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل، کتاب و سنت، ص 131 و 132؛ نجفی یزدی، سید محمد، پیشگویی های امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(علیه السلام)، ص 26 و 27
- ↑ ر.ک. نجفی یزدی، سید محمد، پیشگویی های امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(علیه السلام)، ص 26 و 27؛ ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخن ها
- ↑ سورۀ نمل، آیۀ 75
- ↑ سورۀ فاطر، آیۀ 32
- ↑ ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخن ها