ابومکعت اسدی
مقدمه
ضبط این کنیه را دارقطنی و به تبع او ابن ماکولا[۱] آنگونه که نوشته شد، آورده‌اند.
ابن منده، ابو مکعت را صحیح دانسته[۲]، ولی ابونعیم[۳] این کنیه را تصحیف شده ابومصعب پنداشته و بر ابن منده ایراد گرفته است.
ابن حجر[۴] ضمن اشاره به منازعه متعصبانه ابونعیم با ابن منده، غالب نقدهای او را بر ابن منده صحیح دانسته، ولی در این مورد حق را به ابن منده داده است. از این‌رو در بخش توهمات، ابومصعب را به ابومکعب ارجاع داده و با این عمل، نظر ابن منده را تأیید کرده است.
نام او را غالب صحابه نگاران از جمله ابن قانع و ابن منده، عرفطة بن نضله گفته‌اند، ولی مرزبانی و به تبع او ابن ماکولا، او را حارث بن عمرو بن اشتر بن ثعلبة بن حجوان بن فقس اسدی گفته‌اند که به کنیه مشهور است[۵]. ابواحمد عسکری، او را در شمار صحابه آورده است و می‌گوید: ابو مکعت نزد رسول خدا(ص) آمد و اشعاری در مدح آن حضرت سرود که در آن به پیامبر سلام داده بود، ولی به جای "السلام علیک"، "علیک السلام" گفت. رسول خدا(ص) به ابومکعت تذکر داد که سلام مردگان این گونه است[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۸؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۳۳.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۶۸۲.
- ↑ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۳۳؛ ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۸؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابومکعت اسدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۲۷-۵۲۸.