عبیدالله بن ابراهیم ابی رافع
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- عبیدالله فرزند ابراهیم (کنیه پدرش ابورافع و آزاد شده رسول خدا(ص) بود) از برگزیدگان اصحاب امیرمؤمنان(ع) و کاتب آن حضرت و کثیر الحدیث بود و دو کتاب یکی تحت عنوان قضاوت‌های امیرالمؤمنین(ع) و دیگری تحت عنوان کسانی که از اصحاب رسول خدا(ص) در جمل و صفین و نهروان در سپاه حضرت علی(ع) بودند، تدوین و تألیف نمود[۱].
- ابن اثیر می‌نویسد: ابراهیم (ابورافع) پدر عبدالله ابتدا غلام عباس بود، عباس او را به رسول خدا(ص) بخشید و حضرت او را آزاد کرد، لذا ابو رافع به مولا (آزاده شده) رسول الله ملقب یافت و او در مکه اسلام آورد، اما اسلام خود را مخفی می‌کرد و چون به مدینه هجرت کرد در جنگ اُحد و خندق با رسول خدا(ص) شرکت کرد و هنگامی که از مسلمان شدن عباس آگاه شد و بشارت آن را به حضرت داد، حضرت او را آزاد کرد و کنیز خود سلمی را به ازدواج او درآورد، او از سلمی صاحب فرزندی به نام عبیدالله شد - و بنا به نقلی، سلمی قبلاً قابله ابراهیم (فرزند رسول خدا) بوده است.
- ابراهیم (ابو رافع) پدر عبیدالله عصر خلافت امیرالمؤمنین(ع) را درک کرده است یا خیر، اختلاف است، قولی بر آن است که او در عصر خلافت عثمان از دنیا رفت و به قولی او در عصر خلافت امیرالمؤمنین(ع) دار فانی را وداع گفت[۲]. و عبیدالله نیز از کاتبان و خزانه‌داران بیت المال امیرالمؤمنین(ع) و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان حضور داشت [۳].
- وی تا پایان عمر در عشق و محبت به امیرالمؤمنین(ع) و خاندان پیامبر باقی ماند و چهار پسر از او به یادگار ماند.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست، ص۱۷۴، ش۴۶۷؛ ر.ک: رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۷؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۶۲؛ رجال برقی، ص۴.
- ↑ ر.ک: اسدالغابه، جص ۱، ص۴۷۱ .
- ↑ ر.ک: وقعة صفین، ص۴۷۱؛ الجمل، ص۳۹۵ و ۳۹۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۴۳-۹۴۴.