ابونمله
مقدمه
دولابی[۱] این کنیه را با ابونمله انصاری مختلف دانسته است و برای باز شناختن آنان از یکدیگر می‌گوید: این شخص، غیر از آن کسی است که روایتش از طریق زهری از نمله بن ابی نمله نقل شده است؛ یعنی ابونمله انصاری. با این حال، نام ابو نمله مورد بحث را عمار بن معاذ بیان کرده است که دیگران همین نام را برای ابونمله انصاری گفته‌اند. ابن حجر[۲] با استناد به گفته دولابی، بدون هیچ نقد و توضیحی، این کنیه را افزوده است، اما تمام صحابه نگاران تنها از یک ابونمله یاد کرده‌اند.
دولابی[۳] در ذیل این کنیه چنین آورده است که مرد تاجری در مدینه قصد تجارت به بصره داشت و تصمیم گرفت نزد ابونمله برود و از او بخواهد برایش در این سفر دعا کند. وی نزد او رفت و سلام داد و خود را یکی از برادران ایمانی او معرفی کرد. ابونمله گفت: از کدام شهری؟ گفت: از مردم بصره هستم. ابونمله دو بار گفت: وای بر بصره در آخر زمان! به آنکه جان ابونمله در دست اوست، پس از این چنان زندگانی برای آنان خواهد بود که در فتنه‌ها فرو میروند و اگر نبود آنچه خداوند از پیش برای آنان مقدر کرده، ترس آن داشتم که طغیانگری کنند.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ دولابی، ج۱، ص۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۲.
- ↑ دولابی، ج۱، ص۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابونمله»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۴۶.
[[رده:ابونمله]