عقبة بن صلت جهنی
مقدمه
«عقبه» فرزند صلت جهانی، از شیعیان اهل بیت بود. او در بیرون شهر مدینه در منازل جهینه به کاروان امام حسین(ع) پیوست و امام(ع) را تا مکه و از آنجا تا کربلا همراهی نمود و در روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید[۱].
مورخان درباره زندگانی او چیزی ننوشته‌اند. تنها مرحوم مامقانی مینویسد: او حدیثی از رسول خدا(ص) روایت کرده است[۲]. اما محقق تستری مینویسد: دلیل و مدرکی برای این موضوع که او روایت از پیامبر(ص) نقل کرده است، نیافتیم و اگر چنین بود باید «جُزری» نام او را در اصحاب پیامبر(ص) ذکر می‌‌کرد، و حال آنکه او را جزء اصحاب پیامبر نیاورده است. افزون بر این گفته: شهادت او در کربلا سند ندارد[۳].
راقم مینویسد: به نظر می‌‌رسد دلیل معتبری بر این که او از اصحاب رسول خدا(ص) بوده است نداریم، اما به نظر مامقانی و سماوی از اصحاب امام حسین(ع) بوده و در کربلا در روز عاشورا در رکاب امام(ع) به شهادت رسیده است. والله العالم.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ ابصارالعین، ص۱۷۵ و تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۴.
- ↑ قاموس الرجال، ج۷، ص۲۲۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۲۶-۵۲۷.