بعجة بن عبدالله جهنی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

رسول خدا(ص) نام پدر او را از عبدالعزی به عبدالله تغییر داد. ابو موسی مدینی به نقل از عبدان مروزی [۱] نام بعجه را به استناد روایت او از پیامبر، در شمار صحابه آورده است. براساس این روایت، رسول خدا(ص) فرمود: «بهترین مردم کسانی‌اند که در راه خدا برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان عمر، نماز و زکات به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او حدیث نشنیده است و من نیز تنها به پیروی از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام[۲]. ابن اثیر[۳] و ابن حجر[۴]سخن عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در صحابه نگاری به احادیث مرسل توجه و استناد شده، گلایه کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از ابوهریره است که مسلم[۵] و دیگران[۶] به طور مسند آن را نقل کرده است. ابن حجر[۷] افزوده که بعجه از تابعین مشهور است که نسائی و دیگران[۸] او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین مدینه برشمرده است[۹]. وی از پدرش، ابوهریره و عقبة بن عامر جهنی و نیز علی(ع) و عثمان روایت دارد[۱۰]. بعجه در مدینه و بادیه در قَبِلَیه، از کوه‌های جهینه، زندگی می‌کرد[۱۱]. وی در زمان قتل عثمان حاضر بود و به کنایه، به همدستی علی(ع) در قتل عثمان اشاره کرده است و گوید: علی(ع) را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر دلدل - (استر متعلق به رسول خدا(ص)) و وارد مسجد شد و خطبه خواند[۱۲]. این روایت از عبدالله بن علی بن بعجه نقل شده و عقیلی[۱۳] آن را در شمار روایات ضعیف آورده است.

وی پیش از قاسم بن محمد بن ابی بکر، یعنی سال ۱۰۱ در مدینه درگذشت[۱۴]. ابن حبان[۱۵] به سال صد تصریح کرده است. معاویه بن عبدالله جهنی برادر بعجه، از فقهای مدینه است[۱۶].[۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.
  4. الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.
  5. مسلم، ج۶، ص۳۹.
  6. ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.
  7. الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.
  8. ر.ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.
  9. ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.
  10. ر.ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.
  11. ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.
  12. بخاری، ج۵، ص۱۴۹.
  13. عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.
  14. بخاری، ج۲، ص۱۴۹.
  15. ابن حبان، ج۴، ص۸۴.
  16. ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.
  17. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۷.