هشیم بن بشیر سلمی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابومعاویه هشیم بن بشیر بن قاسم بن دینار واسطی سلمی معلم در سال ۱۰۴ یا ۱۰۵ هـ در بخارا متولد شد.[۱] برخی او را اهل واسط دانسته‌اند.[۲] وی از موالی بنی سلیم[۳] بود و در بغداد سکونت داشت.[۴] از زهری، عمرو بن دینار و دیگران حدیث شنید.[۵] محدثانی چون شعبه، ابن مبارک[۶] و ثوری[۷] از او روایت نقل کرده‌اند.

گویند که پدرش آشپز حجاج بن یوسف بود[۸] و هشیم علی‌رغم میل پدر، به تحصیل علم و کتابت حدیث روی آورد و با ابوشیبه قاضی در فقه مناظره کرد.[۹] وی مفسر،[۱۰] فقیه، قاری و محدث بود[۱۱] و در روایت تدلیس می‌‌کرد.[۱۲] هشیم در قیام ابراهیم بن عبدالله، برادر نفس زکیه، در واسط شرکت کرد و پسرش معاویه در آن حادثه کشته شد.[۱۳] سرانجام در شعبان[۱۴] سال ۱۸۳ یا ۱۸۸ [۱۵] در بغداد وفات یافت[۱۶] و در گورستان خیزران به خاک سپرده شد.[۱۷] کتاب التفسیر، السنن، المغازی و القراءات[۱۸] از آثار اوست [۱۹].[۲۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تهذیب الکمال ۳۰/۲۷۲.
  2. الثقات ۷/۵۸۷.
  3. الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
  4. تاریخ الاسلام ۱۲/۴۳۲.
  5. تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.
  6. الجرح و التعدیل ۹/۱۱۵.
  7. تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.
  8. المنتظم ۸/۸۸۹.
  9. تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.
  10. طبقات المفسرین (داوودی) ۲/۳۵۳.
  11. معجم المؤلفین ۱۳/۱۵۰.
  12. الثقات ۷/۵۸۷.
  13. الاعلام ۸/۸۹.
  14. الطبقات الکبری ۷/۳۱۳.
  15. هدیة العارفین ۲/۵۱۰.
  16. الجرح و التعدیل ۹/۱۱۵.
  17. الطبقات الکبری ۷/۳۱۳.
  18. هدیة العارفین ۲/۵۱۰.
  19. الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
  20. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۲۷-۸۲۸.