ابوعثمان صنعانی
مقدمه
از صنعاء شام[۱]، که او را شامی نیز خوانده‌اند[۲]. بیشتر منابع، نامش را شراحیل بن مرثد آورده‌اند[۳]. برخی نام پدرش را عمرو نیز گفته‌اند[۴]. وی را از مخضرمین دانسته‌اند[۵]. از زندگانی او در زمان رسول خدا(ص) آگاهی در دست نیست، اما زمان أبوبکر را درک کرد[۶] و در شمار کسانی بود که به همراه خالد بن الولید در جنگ‌های رده، نبرد با مسیلمه کذاب[۷] و فتح دمشق[۸] شرکت داشت. از وی با عنوان صاحب الفتوح[۹] یاد کرده‌اند. با آنکه به نقل روایت او از طریق مسلم، صاحب صحیح اشاره شده است[۱۰]، اما گفته‌اند نقل روایت او از طریق مسلم ثابت نشده[۱۱] و مسلم از ابوعثمان دیگری روایت آورده که نام و نسبش مشخص نیست[۱۲]. گفته‌اند وی به شکل مرسل روایت نقل و اهل شام از او روایت حدیث کرده‌اند[۱۳]. وی از ابودرداء و سلمان فارسی[۱۴] روایت نقل کرده است[۱۵]. وی از ابودرداء نقل کرده است که گفت: یک بار در زمان رسول خدا(ص) باران کم بارید و ما از آن حضرت خواستیم طلب باران کند. سپس آن حضرت شنید که برخی می‌گویند ما به برکت ستاره فلان و فلان سیراب شدیم. آن حضرت فرمود: "خداوند به مردم نعمت نداد، مگر آنکه به آن کفر ورزیدند"[۱۶]. وی همچنین از سلمان فارسی روایتی از رسول خدا(ص) درباره ارزش جهاد در راه خدا نقل کرده است که یک شب و روز آن، با روزه و عبادت شبانه یک ماه برابری می‌کند[۱۷].[۱۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
- ↑ مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۷۴؛ ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲، ص۸۳.
- ↑ مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۳۷۴.
- ↑ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷.
- ↑ ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹.
- ↑ مزی، ج۸، ص۳۰۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۲۸۱.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۴۳۴.
- ↑ مزی، ج۸، ص۳۰۳.
- ↑ ابن حبان، ج۶، ص۴۵۰.
- ↑ به خطا سلیمان؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۷.
- ↑ بخاری، الکنی، ص۵۸؛ ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۷؛ ابن حجر، تهذیب، ج۴، ص۳۸۱.
- ↑ طبرانی، ج۲، ص۱۵۷.
- ↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۲۶۱؛ ابن عساکر، ۵۱، ص۱۵۴.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابوعثمان صنعانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۳۷.