پیمان مطیبین در تاریخ اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث پیمان مطیبین است. پیمان مطیبین از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: پیمان مطیبین در حدیث - پیمان مطیبین در نهج البلاغه - پیمان مطیبین در تاریخ اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- پس از مرگ عبدمناف و عبدالدار (فرزندان قصی بن کلاب) بین فرزندانشان در به دست گرفتن امور مکه اختلاف افتاد. آنان دو دسته شدند و هر یک از طوایف قریش به یکی از آنها پیوستند.
- دسته‌ای به ریاست عبدمناف عبدالشمس بن عبدمناف، و دسته دیگر به ریاست عبدالدار عامر بن هاشم بن عبد مناف بودند. بنی‌اسد بن عبدالعزی و بنی‌زهرة بن کلاب و بنی‌تیم بن مرة بن کلاب و بنی‌حارث بن فهر به عبدمناف پیوستند، و بنی‌مخزوم و بنی‌سهم و بنی‌جمح و بنی‌عدی، با عبدالدار پیمان بستند. هر قومی، علیه گروه دیگری هم‌قسم شدند. طرفداران و حامیان عبدمناف، دست خود را در قدحی از طیب فرو بردند و به کعبه مالیدند و بر استواری‌شان تأکید کردند، و در برابر، حامیان عبدالدار نیز دستان خود را در قدحی از خون فرو برده، بر دیوار کعبه مالیدند و قسم خوردند که تسلیم نشوند و کفش از پا در نیاورند تا پیروز شوند[۱].
- سرانجام دو طرف به صلح رضایت دادند و مناصب مکه را بین خود تقسیم کردند[۲][۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المنمق فی اخبار القریش، ص۱۸۹-۱۹۰؛ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۴، ص۱۲۸؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳۱-۱۳۲؛ احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۵۵-۵۶.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳۲؛ احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۵۶؛ ابن حبیب بغدادی، المنمق فی اخبار القریش، ص۳۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، قریش، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص:۲۳۰.