حرز امام رضا

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

حرز امام رضا در حدیث - حرز امام رضا در تاریخ اسلامی - حرز امام رضا در معارف و سیره رضوی

مقدمه

«حرز» در لغت، به معنی دعاست که برای حفظ و ایمن داشتن جان از جمیع بلایا (شر انس و جن) بر کاغذی نوشته و با خود به همراه دارند.

یاسر خادم می‌گوید: «چون کاروان امام رضا(ع) به باغ حمید بن قحطبه رسید، امام(ع) لباس‌های خویش را در آوردند و به حمید دادند. حمید به کنیز خویش دستور داد تا لباس‌های امام(ع) را بشوید. مدتی نگذشت که کنیز به سوی حمید آمد و رقعه‌ای را به او داد و گفت: آن را در لباس‌های امام(ع) یافتم. حمید آن رقعه را به نزد امام(ع) برد و عرض کرد: فدای وجودت شوم! کنیزم در لباستان این رقعه را یافت؛ مرا از آن مطلع می‌سازید؟ امام(ع) رقعه را گرفتند و فرمودند: این رقعه، حرزی است که من از خود جدا نمی‌کنم. حمید عرض کرد: مرا به آن آشنا می‌کنید؟ امام(ع) فرمود: هر کس این حرز را با خود داشته و آن را حفظ نماید، بلا از او دفع می‌گردد و شیطان ملعون او را نفریبد و از شرّ او ایمن باشد. آن‌گاه امام(ع) آن حرز را برای حمید خواندند: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا أَوْ غَيْرَ تَقِيِّ أَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْبَصِيرِ عَلَى سَمْعِكَ وَ بَصَرِكَ لَا سُلْطَانَ لَكَ عَلَيَّ وَ لَا عَلَى سَمْعِي وَ لَا بَصَرِي وَ لَا عَلَى شَعْرِي وَ لَا عَلَى بَشَرِي وَ لَا عَلَى لَحْمِي وَ لَا عَلَى دَمِي وَ لَا عَلَى مُخِّي وَ لَا عَلَى عَصَبِي وَ لَا عَلَى عِظَامِي وَ لَا عَلَى أَهْلِي وَ لَا عَلَى مَالِي وَ لَا عَلَى مَا رَزَقَنِي رَبِّي سَتَرْتُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بِسِتْرَةِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرَ بِهِ أَنْبِيَاءُ اللَّهِ مِنْ سُلْطَانِ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِي وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِي وَ إِسْرَافِيلُ مِنْ وَرَائِي وَ مُحَمَّدٌ(ص) أَمَامِي وَ اللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَى مَا يَمْنَعُكَ وَ يَمْنَعُ الشَّيْطَانَ مِنِّي اللَّهُمَّ لَا يَغْلِبُ جَهْلُهُ أَنَاتَكَ أَنْ يَسْتَفِزَّنِي وَ يَسْتَخِفَّنِي اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ».

منابع

1. محمدی، حسین، رضانامه