ابوخرقاء عامری
مقدمه
چنان که از نامش پیداست، وی از تیره بنی عامر بن ربیعه[۱] و کنیه‌اش از نام دخترش خرقاء است. خبری که از بودن او حکایت دارد، مربوط به همین دختر است. محمد بن حجاج تمیمی - راوی - گفته است: به حج رفتم. به مُرّان که رسیدم، نزد خرقاء، دختر ابوخرقاء که همدم و همراه ذی‌الرمه شاعر بود، رفته، به او سلام دادم و نسب خود را گفتم. خرقاء گفت: تو پسر حجاج بن عمرو بن زید هستی؟ گفتم: بله. گفت: خدا پدرت را رحمت کند! او زود مُرد. از کجا می‌آیی؟ گفتم: از حج. گفت: حج تو ناقص است، مگر سخن عمویت ذی الرمه را نشنیده‌ای که گفت: "حج کامل، حجی است که چهارپایان در برابر خرقاء فرو آیند و لجام وانهند". از سن خرقاء، دختر ابوخرقاء پرسیدم، گفت: نمی‌دانم، ولی شمر بن ذی الجوشن، قاتل حسین(ع) را وقتی بچه بودم، دیدم و پدرم ابوخرقاء نیز جاهلیت را درک کرد و در برخی از جنگ‌های آن دوره نیز شرکت داشت [۲]. خرقاء، معشوقه ذی الرمه بود و ذی الرمه اشعار خود را به یاد او می‌سرود[۳]. بر اساس این تنها خبر، حداکثر می‌توان پدرش را از مخضرمین دانست؛ چنانکه ابن حجر[۴] هم او را در قسم سوم از کتابش - مخضرمین - آورده است.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن عساکر، ج۴۸، ص۱۶۸.
- ↑ ابن عساکر، ج۴۸، ص۱۶۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۵.
- ↑ بلاذری، ج۱، ص۱۹ و ۲۸۸.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۹۵.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ابوخرقاء عامری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۶۱.