جهم بن قیس عبدری

آشنایی اجمالی

وی فرزند عبد شرحبیل بن هاشم بن عبدمناف بن عبدالدار بن قصی^[۱]، مکنی به ابوخزیمه بود^[۲]. برخی نام او را «جهیم» گفته‌اند^[۳] و در جد او به «عبد بن شرحبیل» یا «عبد شرحبیل» اختلاف کرده‌اند^[۴]. مادرش «رهیمه» نام داشت و جهیم بن صلت، برادر مادری اوست^[۵]. جهم از نخستین پیشگامان در اسلام در مکه بود^[۶] سپس در اثر فشارهای مشرکان به مسلمانان او به همراه همسرش ام‌حرمله دختر عبدالاسود و فرزندانش عمرو و خزیمه به حبشه هجرت کردند^[۷]. همسرش برای او فرزندانی به نامه‌ای حریمله، عبدالله و عمر به دنیا آورد^[۸]، و حرمله در حبشه درگذشت^[۹].^[۱۰]

↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۴.
↑ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۵۲۱؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۲۷.
↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۴.
↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۳۱؛ ابن عبد البر، استیعاب، ج۱، ص۳۲۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۷۸.
↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱.
↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱؛ طبری، تاریخ، ج۱۱، ص۵۳۲.
↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵.
↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۲۳.
↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۹۱ و ج۸، ص۲۲۳؛ ابن عبدالبر، الدرر فی اختصار المغازی و السیر، ص۲۰۶.
↑ خانجانی، قاسم، مقاله «جهم بن قیس عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۷.