ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی
مقدمه
ابوالعباس احمد بن عماد بن ابی العباس مهدوی مغربی قیروانی اهل مهدیه از توابع قیروان بود؛ [۱] ازاین رو به مهدوی شهرت یافت. ابوالعباس برای تحصیل علوم، در سال ۴۰۸ه[۲] به اندلس رفت و از ابی الحسن قابسی حدیث آموخت و علم قرائت را نزد ابی عبدالله ابن سفیان مقری فرا گرفت و بعد از مدتی از استادان مشهور در قرائت قرآن و از پیشتازان در این فن و ادبیات عرب[۳] و از عالمان در تفسیر قرآن گردید. ابومحمد غانم مالقی و ابوعبدالله طُرفی از شاگردان او بودند. [۴]
آثار او به شرح ذیل است: التفصیل الجامع لعلوم التنزیل در تفسیر قرآن، التحصیل فی مختصر التفصیل در فن قرائت. [۵]
تاریخ دقیق وفات او به دست نیامد. رجالنویسان، سال وفات او را حدود ۴۴۰ه[۶] یا ۴۳۰ه[۷] دانستهاند.[۸]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱