ابوصالح (کنیه امام مهدی)
مقدمه
در برخی از کتابها، "ابو صالح" یکی از کنیه‌های حضرت مهدی (ع) یاد شده است. در هیچ روایتی به این کنیه اشاره نشده است. آنچه گفته شده اینکه شاید این کنیه با استفاده از این روایت باشد که امام صادق (ع) فرمود: هرگاه راه خود را در سفر گم کردی، بانگ برآور: ای ابا صالح یا ای صالح! خداوند سبحانه و تعالی رحمتش را بر تو فرود آورد! راه را به ما نشان ده[۲].
معروف است برخی از عربهای شهری و بیابانگرد، پیوسته در توسلات و یاری خواستهای خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شعرا و ادبا نیز در قصیدهها و مدحهای خود، از این کنیه استفاده کردهاند[۳]. از اینرو در برخی از حکایتهای مربوط به آن حضرت، عنوان "ابا صالح" یاد شده است[۴][۵].
کنیه معروف حضرت مهدی (ع) است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شاعران و ادیبان در قصاید و مدایح خود ذکر می‌کنند[۶].
از امام صادق (ع) روایت است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: «يَا صَالِحُ وَ يَا بَا صَالِحٍ أَرْشِدَانَا إِلَى اَلطَّرِيقِ رَحِمَكُمَا اَللَّهُ»[۷] و آورده‌اند که صالح، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت ارشاد گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده است[۸].
بسیاری از منتظران، با جمله "یا ابا صالح المهدی ادرکنی" از حضرت مدد می‌گیرند[۹].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۴-۳۵.
- ↑ " إِذَا ضَلَلْتَ عَنِ الطَّرِيقِ فَنَادِ يَا صَالِحُ أَوْ يَا أَبَا صَالِحٍ أَرْشِدُونَا إِلَى الطَّرِيقِ يَرْحَمُكُمُ اللَّهُ"؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۹۸
- ↑ میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۶۰
- ↑ ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۲۹۲
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۴-۳۵.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۶.