کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
کنیه‌های امام مهدی چیستند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)
مدخل اصلیکنیه امام مهدی
تعداد پاسخ۵ پاسخ

کنیه‌های امام مهدی (ع) چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

علی رضا رجالی تهرانی

حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:

«نام اصلی حضرت (ع)، محمد است. نامی که پیغمبر اکرم (ص) برای او گذارده و فرمود: اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. کنیه حضرت: ابوالقاسم است. و نیز ابو صالح و ابو عبداللّه و ابو ابراهیم و ابو جعفر و ابو الحسین هم گفته شده است[۱]»[۲].

پاسخ‌های دیگر

1. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در مقاله «انتظار و منتظران» در این‌باره گفته است:

در برخی از روایات نیز از آن، به روشنی یاد شده است. در "کمال الدین و تمام النعمةشیخ صدوق از عقید خادم نقل کرده است که آن حضرت، با این کنیه یاد می‌‏شد[۴]»[۵].

2. مجتبی تونه‌ای؛
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
3. آقای کامل سلیمان؛
آقای کامل سلیمان، در کتاب «روزگار رهایی» در این‌باره گفته است: «از کنیه‌های آن حضرت: "ابو القاسم، ابو عبد الله و ابو جعفر" است. او ثمره مقدسه شجره نبوت و عصاره دودمان امامت، خلف شایسته محمد (ص) و علی (ع) است. پرچم حق به دست باکفایت اوست، که هرکس به او چنگ زند نجات می‌یابد و هرکس تخلف کند هلاک می‌شود[۲۲]»[۲۳].
4. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفته‌اند: «نام و کنیه[۲۴] امام زمان (ع) همان نام و هم کنیه پیامبر اسلام (ص) است. در برخی روایات، از بردن نام آن حضرت تا هنگام ظهور، نهی شده است[۲۵]»[۲۶].

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. الزام النّاصب، شیخ حائری یزدی، ج ۱، ص ۴۸۳.
  2. یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۵۹ الی ۶۱.
  3. " الْمَهْدِيُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏ اسْمُهُ‏ اسْمِي‏ وَ كُنْيَتُهُ‏ كُنْيَتِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۸۶، ح ۱.
  4. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۷۳، ح ۲۴
  5. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۳۵.
  6. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۴-۳۵.
  7. موعودنامه، ص ۶۴.
  8. نجم الثاقب، باب دوم
  9. موعودنامه، ص ۶۴.
  10. نجم الثاقب، باب دوم
  11. موعودنامه، ص ۶۷.
  12. نجم الثلقب باب دوم
  13. موعودنامه، ص ۶۶.
  14. نجم الثاقب، باب دوم
  15. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲.
  16. نجم الثاقب، باب دوم.
  17. موعودنامه، ص ۶۶.
  18. معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.
  19. نجم الثاقب، باب دوم.
  20. کمال الدین، ص ۲۸۶.
  21. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۹۴.
  22. اصول کافی، ج ۱، ص ۴۱۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴؛ منتخب الاثر، ص ۲۱۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۱، ۲۶۵ و ۲۶۹؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۶۴؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۶۶؛ الامام المهدی، ص ۸ و ۳۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۴۰ و ۱۴۲.
  23. کامل سلیمان، روزگار رهایی، ج1، ص 68.
  24. اسمی است که با لفظ «أب» یا «أم» شروع می‌شود؛ مانند: اباعبدالله و امّ البنین.
  25. بالادستان، محمد امین، حائری‌‎پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی؛ نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.
  26. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.