احمد بن جعفر صولی

احمد بن جعفر صولی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن جعفر صولی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوعلی احمد بن محمد بن جعفر صولی اهل بصره و از دانشمندان شیعه بود. تا زمانی که عبدالعزیز بن یحیی بن احمد جلودی (شیخ بصره و از اصحاب امام جواد (ع)) زنده بود، صولی همراه و هم‌نشین او بود. پس از آن در سال ۳۵۳ هجری به بغداد هجرت کرد و گروهی از مردم به فراگیری حدیث از وی پرداختند. نجاشی گوید: «بااینکه گفته شده صولی از افراد ضعیف روایت می‌‌کرد؛ اما خود در نقل حدیث موثق و مورد اعتماد بود». ابوعلی افزون بر جلودی از محمد بن یحیی بن منذر قزاز و احمد بن عبدالعزیز جوهری بهره برده و روایت کرده است. شیخ مفید از شاگردان او بوده و تمام روایات صولی را که احتمالاً تألیفات وی را نیز شامل می‌‌شود، گزارش کرده است.

صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه (س)» که کتاب بزرگی بوده و ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است.

از تاریخ درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سال‌های پایانی عمر، ساکن اهواز بوده و در همان شهر بدرود حیات گفته است.

منابع

1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱