مقدمه

نسب وی چنین است: اشرف بن حمیری بن ذهل بن زید بن کعب بن عکیب بن اسد بن حارث بن عتیک بن ازد اسدی[۱] وی رسول خدا (ص) را درک کرد، ولی آن حضرت را ندید. از این رو، ابن حجر در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از او یاد کرده است. فرزندش عمرو در جنگ جمل همراه عایشه بود که کشته شد. زیاد بن عمرو نواده اشرف نیز از کارگزاران ازدی در زمان عبیدالله بن زیاد و پس از مرگ یزید بود. وی رئیس نیروهای انتظامی حجاج ثقفی بود[۲][۳]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۳۴۳.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۳۴۴.
  3. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «اشرف بن حمیری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۸.