موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

امارة الاستیلاء، منصبی بود که خلفا، به برخی از امرای خویش در اداره حکومت تفویض می‌کردند. تفاوت آن با "امارة الاستکفاء" اختیارات بیشتری است که در ادارۀ امور جامعه داشت[۱]. "امیر الاستیلاء"، ضمن این که شرح وظایفی از سوی دولت مرکزی داشت، از استقلال بیشتری نیز برخوردار بود. امیر استیلاء دارای وظایفی به شرح ذیل بوده است[۲]:

  1. حفظ شأن و منزلت خلافت؛
  2. تأکید و راهنمایی مردم در التزام به عقیده؛
  3. ایجاد وحدت میان مسلمانان به عنوان "ید" واحده؛
  4. اهتمام در حفظ اهداف و آرمان‌های دین؛
  5. انعقاد عقود و اجرای آن؛
  6. استیفای اموال شرعی[۳].

منابع

پانویس

  1. تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ماوردی الاحکام السلطانیه، ص۳۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۸.
  2. تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۱.