اهود بن عیاض ازدی

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

به گفته ابن اسحاق در ماجرای ارتداد، حِمیریان نزد بزرگان قوم خود بودند که اهود بن عیاض از قبیله ازد خبر رحلت رسول خدا (ص) را آورد، بزرگی از ذی‌اَصبح [۱] رحلت آن حضرت و گفتار وی را تکذیب کرد و درنتیجه، مردم، اهود را بیرون کردند. او که عابد بود، گفت: خدایا! رساندن این خبر از آن‌رو بود که اینان پس از رحلت دچار فتنه نشوند و با من در این مصیبت غمخواری کنند. زمانی که خبر رحلت آن حضرت برای مردم حمیر حتمی شد، اهود را نزد خود آوردند و ابن ذی أصبح در این باره شعری سرود[۲]. ابن اثیر[۳] سخنان وی را دلیل بر مسلمانی او (در عصر رسول خدا (ص)) می‌داند که البته مسلمان بودنش صحابی بودن او را اثبات نمی‌کند.[۴]

منابع

پانویس

  1. از شاهان یمن و شاخه‌ای از قبیله حمیر است و منسوب به آن را اصبحی می‌نامند.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۰.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۸.
  4. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «اهود بن عیاض ازدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۸۰.