بحث:تاریخ هجری
مقدمه
مبدأ تاریخ مسلمانان، هجرت حضرت محمد(ص) از مکّه به مدینه است. در اثر فشار مشرکین به مسلمانان و نیز نقشه قتل پیامبر از سوی کفّار قریش در مکه، آن حضرت تصمیم به ترک مکه گرفت. در یکی از شب‌های ماه ربیع الاوّل سال سیزدهم بعثت، که کافران خانه پیامبر را محاصره کرده بودند تا او را در بستر بکشند، حضرت علی(ع) به جای پیامبر خوابید. آن شب را که این فداکاری از سوی علی(ع) رخ داد، "لیلة المَبیت" گویند. حضرت رسول، شبانه بیرون رفت و سه شب در "غار ثَور" در جنوب مکه پنهان شد، سپس راه مدینه را پیش گرفت. تعدادی از مسلمانان قبلاً به مدینه رفته بودند، علی(ع) و جمعی دیگر بعد از آن حضرت به مدینه رفتند.
این حادثه که به "هجرت" معروف است، نقش مهمّی در نجاتِ مسلمین و گسترش آیین اسلام داشت. از این رو چند سال پس از رحلت پیامبر، رسماً به عنوان مبدأ تاریخ مسلمین قرار گرفت و تا کنون ادامه دارد.
تاریخ هجری قمری و شمسی، هر دو به این واقعه برمی‌گردد، ولی چون هر سال قمری ده روز کمتر از سال شمسی است، در طول زمان تفاوتی میان مدت تاریخ شمسی و قمری پدید آمده است[۱].
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۵۱.