بحث:مهریه حضرت فاطمه

مقدمه

در برخی روایات است که آب، یا آب فرات، مهریّۀ حضرت زهرا (س) می‌باشد. از امام باقر (ع) در ضمن حدیث مفصّلی دربارۀ مهریّۀ حضرت زهرا (س) آمده است: «وَ جُعِلَتْ لَهَا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ الْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ وَ نَهْرَوَانُ وَ نَهَرُ بَلْخٍ». و در نقل دیگری است: «وَ جُعِلَتْ نِحْلَتُهَا مِنْ عَلِيٍّ خُمُسَ الدُّنْيَا وَ ثُلُثَيِ الْجَنَّةِ وَ جُعِلَتْ لَهَا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ الْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ وَ نَهْرَوَانُ وَ نَهْرُ بَلْخٍ...». طبق این نقل‌ها نه تنها فرات و دجله و نیل و نهر بلخ، بلکه یک پنجم دنیا و دو سوّم بهشت نیز مهریۀ زهرای مرضیّه است، امّا فرزند زهرا، در کنار همین فرات، لب تشنه جان می‌دهد و مظلومانه به شهادت می‌رسد.