مقدمه

تعبیری است که از نهج البلاغه می‌شود. از آنجا که کلمات امیر المؤمنین (ع) در فصاحت و بلاغت و زیبایی لفظ و والایی معنی بالاتر از کلام بشر و نازل‌تر از کلام خداست، ازاین‌رو آن را برادر قرآن دانسته و از آن با "اخ القرآن" یاد می‌کنند[۱].

منابع

پانویس