بشیر بن زید ضبعی

مقدمه

وی از تیره بنی ضبعه، از قبیله ربیعه است^[۱]. در نام پدر او به «زید»^[۲] و «یزید»^[۳] اختلاف است. برخی نام او را یزید و نام پدرش را «بشیر» گفته‌اند^[۴]؛ چنان که ابن حجر مدخل «یزید بن بشیر» را به «بشیر بن یزید» ارجاع داده است ^[۵]. مشهور، بشیر بن زید است و به اشتباه نوعی قلب صورت گرفته است. به همین دلیل، برخی صحابه نویسان یک یا دو مدخل با نام‌های بشیر بن زید ضبعی (ابن حجر بخش چهارم توهمات) و بشیر بن یزید ضبعی (بخش اول) آورده‌اند^[۶].

روایتی که مبنای صحابی بودن اوست، چنین است که بشیر از رسول خدا (ص) درباره روز ذی قار (از روزهای مشهور دوران جاهلیت است که میان سپاه کسری و بکر بن وائل اتفاق افتاد) روایتی نقل کرد که فرمود: «امروز عرب، پادشاهی عجم را به کاستی کشاند»^[۷]. برخی با ادعای مرسل بودن روایت، او را تابعی دانسته‌اند^[۸]. با توجه به روایتی که خواهد آمد، او از صحابه است. وی روایتی از رسول خدا (ص) نقل کرده است که به فاطمه زهرا (ع) می‌فرمود: «در ذبح قربانی‌ات حاضر باش که همانا نخستین قطره خونی که ریخته می‌شود، خداوند هر گناهی را از تو می‌پوشاند» ^[۹]. به هر روی گفته شده است که وی جاهلیت را درک کرد^[۱۰]. طوسی^[۱۱] و تفرشی^[۱۲] او را از یاران امیرمؤمنان علی (ع) شمرده‌اند. بشیر از ابن عباس^[۱۳] و حضرت علی (ع) روایت نقل کرده است^[۱۴]. اشهب ضبعی راوی اوست^[۱۵]^[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

مرادی‌نسب، حسین، مقاله «بشیر بن زید ضبعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲

پانویس

↑ سمعانی، ج۴، ص۸.
↑ ابن سعد، ج۷، ص۵۴؛ طوسی، ص۵۸؛ ذهبی، ج۱، ص۵۳؛ تفرشی، ج۱، ص۲۸۵.
↑ بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۷؛ طوسی، ص۲۸.
↑ بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۴۸.
↑ ابن حجر، ج۶، ص۵۴۸.
↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۷؛ ذهبی، ج۱، ص۵۳ و ۵۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۶ و ۴۸۳.
↑ ابن سعد، ج۷، ص۵۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۷.
↑ ابن حبان، ج۴، ص۷۰؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۷۴ و ج۳، ص۱۷۵.
↑ برقی، ج۱، ص۶۷.
↑ ابن سعد، ج۷، ص۷۷؛ بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ ابن حبان، ج۴، ص۷۰؛ طبرانی، ج۲، ص۴۶؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۸۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۷.
↑ طوسی، ص۵۸.
↑ تفرشی، ج۱، ص۲۸۵ و ۲۸۷.
↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۷۴.
↑ ابن حبان، ج۴، ص۷۱.
↑ ابن سعد، ج۷، ص۷۷؛ بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ طبرانی، ج۲، ص۴۶؛ ذهبی، ج۱، ص۵۳.
↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «بشیر بن زید ضبعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۴۷-۲۴۸.

[1] سمعانی، ج۴، ص۸.

[2] ابن سعد، ج۷، ص۵۴؛ طوسی، ص۵۸؛ ذهبی، ج۱، ص۵۳؛ تفرشی، ج۱، ص۲۸۵.

[3] بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۷؛ طوسی، ص۲۸.

[4] بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۴۸.

[5] ابن حجر، ج۶، ص۵۴۸.

[6] ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۷؛ ذهبی، ج۱، ص۵۳ و ۵۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۶ و ۴۸۳.

[7] ابن سعد، ج۷، ص۵۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۷.

[8] ابن حبان، ج۴، ص۷۰؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۷۴ و ج۳، ص۱۷۵.

[9] برقی، ج۱، ص۶۷.

[10] ابن سعد، ج۷، ص۷۷؛ بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ ابن حبان، ج۴، ص۷۰؛ طبرانی، ج۲، ص۴۶؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۸۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۷.

[11] طوسی، ص۵۸.

[12] تفرشی، ج۱، ص۲۸۵ و ۲۸۷.

[13] ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۷۴.

[14] ابن حبان، ج۴، ص۷۱.

[15] ابن سعد، ج۷، ص۷۷؛ بخاری، ج۲، ص۱۰۵؛ طبرانی، ج۲، ص۴۶؛ ذهبی، ج۱، ص۵۳.

[16] مرادی‌نسب، حسین، مقاله «بشیر بن زید ضبعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۴۷-۲۴۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]