مقدمه

این طایفه قحطانی[۱] از شاخه‌های قبیله سعدالعشیره مذحج هستند که نسب از قرن بن مالک بن کعب بن أود بن صعب بن سعد العشیره می‌برند[۲]. گفته شده که آنان در دوران اسلامی در کوفه ساکن بودند و در این شهر مسجدی برای خود داشتند[۳]. از شخصیت‌های بنام این طایفه می‌توان از جمیل بن سلمة بن عبداللّه بن کعب بن معاویة بن قرن از اصحاب عبیداللّه بن حر جعفی[۴] و عافیة بن یزید بن قیس قرنی از قضات کوفه و از راویان حدیث اهل سنت[۵] یاد کرد.[۶].

منابع

پانویس

  1. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۹۴۷.
  2. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۲-۳۲۳؛ ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ج۱، ص۹۶؛ سمعانی، الانساب، ج۱۰، ص۳۹۳.
  3. ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۳، ص۳۴۳.
  4. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۴.
  5. دار قطنی، المؤتلف و المختلف، ج۴، ص۱۹۱۹؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۷، ص۱۱۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۳، ص۲۹. بسیاری از منابع از جمله ابن حزم نسبت او را «عافیة بن یزید بن قیس بن عافیة بن شدّاد بن ثمامة بن سلمة بن کعب بن أود» عنوان کرده او را از بنی سلمة بن کعب بن اود دانسته‌اند. وی جد او عافیة بن شدّاد را از شهدای جنگ صفین برشمرده است. (ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۱۱. نیز ر.ک: ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۴؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۶؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۰۳).
  6. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.