مقدمه

وی از تیره ضمرة بن بکر بن عبدمناة از کنانه[۱] بود که به همین سبب او را کنانی نیز خوانده‌اند[۲]. او را مدینی[۳] خوانده و در شمار اهل حجاز آورده‌اند[۴]. وی برادر صحابی مشهور، عمرو بن امیه ضمری بود[۵]. تنها خبری که از وی داریم این است که از او نقل کرده‌اند که گفت: در سرزمین بنی ضمره، در ابتدای اسلام همسایه‌ای از قبیله جهینه در میان ما بود، در حالی که ما مشرک بودیم. یکی از قبیله ما به نام «ریشه» که سارق شتر بود، به مرد جهنی ستم کرد. او از ریشه نزد ما شکایت نمود و چون دید ما در تنبیه او ناتوانیم، ریشه را نفرین کرد[۶]. ذهبی[۷]، راویان این خبر را ناشناخته دانسته است.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حزم، ص۱۸۰ و ۱۸۵.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۹.
  3. ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۸۱.
  4. ابونعیم، ج۱، ص۴۱۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۹.
  5. بخاری، ج۲، ص۸۷؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۸۱؛ ابن حبان، ج۳، ص۳۶؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۸؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۵۱.
  6. بخاری، ج۲، ص۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۱۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۵۱.
  7. ذهبی، ج۱، ص۵۵.
  8. خانجانی، قاسم، مقاله «بکر بن امیه ضمری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۹.