تفسیر ابن راهویه
مقدمه
ابن ندیم در ذیل عنوان «اسحاق بن راهویه» این تفسیر را با همین عنوان از تألیفات وی به شمار آورده است[۱].
داوودی در معرفی اسحاق بن ابراهیم بن مخلّد مروزی گفته است: وی ساکن نیشابور و دانشمند آنجا بلکه شیخ اهل مشرق و معروف به «ابن راهویه» است، و این تفسیر را با عنوان التفسیر از تألیفات وی معرفی کرده و گفته است: محمد بن یحیی بن خالد مروزی مشعرانی آن را از وی روایت کرده است[۲].
حاج خلیفه این تفسیر را با عنوان تفسیر اسحاق بن راهویه ذکر کرده است[۳]. و اسحاق بن راهویه را از افرادی که کتاب‌های تفسیری‌شان دربردارندۀ اقوال صحابه و تابعان می‌باشد، به شمار آورده است[۴].
اسماعیل پاشا این تفسیر را با عنوان تفسیر القرآن در شمار تألیفات ابن راهویه ذکر کرده است[۵]. کحاله نیز با عنوان فوق از این تفسیر یاد کرده و از تألیفات وی به شمار آورده است[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۶ (فن ششم از مقاله ششم).
- ↑ داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۰۲، رقم ۹۵.
- ↑ حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۲.
- ↑ ر. ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.
- ↑ ر. ک: بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱۶۷.
- ↑ کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۲۸.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۹-۳۹۰.