تولی و تبری در شعر ناصرخسرو (مقاله)
تولی و تبری در شعر ناصرخسرو عنوان مقالهای است که به بررسی تولی و تبری میپردازد. این مقاله ۲۰ صفحهای به قلم احمد احمدی نگاشته شده و در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران (شماره ۱، بهار ۱۳۸۴) منتشر شده است[۱].
تولی و تبری در شعر ناصرخسرو | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | احمد احمدی |
موضوع | تولی، تبری |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران |
محل نشر | ایران |
تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۴ |
شماره | ۱ |
تعداد صفحات | ۲۰ |
شماره صفحات | از صفحه ۱۵۳ تا ۱۷۲ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله مینویسد: «سده پنجم هجری، قرن تلاقی فرهنگهای گوناگون در سرزمینهای اسلامی و نمودار گسترش زبان و ادبیات عرب درپی کوششهای دانشمندان اسلام است. زبان عربی ضمن تأثر از فصاحت و بلاغت قرآنی در لفظ و اثر پذیری محتوایی از مفاهیم و گزارههای دینی، در عقیده و گفتار عالمان و شاعران ملل دیگر اثرگذار بوده است. کاربرد الفاظ قرآنی و مفاهیم اعتقادی به ویژه در آثار ادیبان و شاعران، بازتاب خاص یافته است. از جمله شاعران دین مدار در لفظ و معنی، ناصر خسرو قبادیانی شاعر و حکیم نامبردار قرن پنجم هجری است. در این مقاله نویسنده بر آن است که تصویری از دو مفهوم اصیل تولی و تبری در دیوان این ادیب سترگ عرضه نماید»[۱].
فهرست مقاله
- مقدمه
- تولی و تبری در فرهنگ اسلامی
- پژوهش واژگانی
- ولایت خدا در قرآن
- ولایت شیطان در قرآن
- ولایت مؤمنان در قرآن
- ولایت کافران در قرآن
- لزوم هشیاری انسان در اتخاذ ولی
- تولی و تبری در سنت
- اسماعیلیه
- امامت نزد اسماعیلیه
- ناصر خسرو و اسماعیلیه
- تولی و تبری در شعر ناصر خسرو
- خاتم بخشی
- حدیث منزلت
- حدیث مدینه العلم
- تبری در شعر ناصر خسرو[۱]