آشنایی اجمالی

وی را یمانی هم گفته‌اند[۱]. نام وی در برخی منابع به «جزء» تصحیف شده است. تنها دلیل بر صحابی بودن وی روایت خرما (خرمای یمامه) بردن وی نزد پیامبر است[۲]. ابن حجر[۳] این روایت را به سبب وجود محمد بن جابر در سند آن، ضعیف دانسته است. در این روایت آمده است: خرمایی از یمامه نزد پیامبر آوردیم، حضرت از نوع آن پرسید. گفتم: خرمای حزامی است. فرمود: «خدایا به آن برکت ده»[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، الاستیعاب ج۱، ص۳۴۰.
  2. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۶۳۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۲۵؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۷۸.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۷۸.
  4. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۶۳۱.
  5. ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «جرو سدوسی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۸۲.